Muszę przyznać, że Teneryfa to najbardziej zaskakująca z wysp, jaką udało nam się do tej pory zwiedzić. Może nie najpiękniejsza, bo nie ma co ukrywać, że nic póki co, nie zachwyciło mnie tak jak Zakynthos, za to niezwykle intrygująca, szykująca na każdym kroku niespodzianki. Pełna urokliwych miejsc, zróżnicowanego krajobrazu, przygrzewające słońce i wielkie plantacje bananów. Dziś postaram Wam się o niej kilka słów opowiedzieć, podzielić się słońcem i pięknymi widokami. To co gotowi?:)
Obawiam się, że ten wpis będzie Wam się wczytywał powoli, baaardzo powoli… Mimo najlepszych chęci i próbie ograniczenia zdjęć do minimum, jak zwykle całkowicie przegięłam z ich ilością. Ale chcę żebyście mogli zobaczyć to miejsce naszymi oczami, odkryć to co udało nam się podziwiać. Wyjazd na Teneryfę z uwagi moich zbliżających się trzydziestych urodzin, był prezentem od mojego męża. Ogromnie tego potrzebowałam. Nie potrafię funkcjonować bez słońca, dlatego cudownie było przez ostatni tydzień naładować akumulatory, wygrzać się porządnie i odciąć od codzienności.
To co było najbardziej zaskakujące, to to, że przez wulkan stojący na środku wyspy, na Teneryfie istnieją ogromne różnice w temperaturze. I tak pewnego dnia rano opalaliśmy się w pełnym słońcu na plaży, temperatura ok 27 stopni, a następnie udaliśmy się kilka kilometrów na północ. Wjechaliśmy w góry i przywitał nas… śnieg! To było niesamowite! Zmęczeni słońcem, zakopaliśmy się w śnieżne zaspy;) Hiszpanie zjeżdżali z górek na deskach surfingowych, my z Majką biegałyśmy po śniegu w trampkach, fantastyczne przeżycie. Teneryfa zaskakiwała nas tak jeszcze wielokrotnie. Południe wyspy jest brzydkie, typowo turystyczne miejscowości, wąskie plaże z ciemnym piaskiem. Za to druga część wyspy to cudowne góry, widoki, wzburzone morze i plaża z piaskiem z Sahary.
Niesamowity wulkan Teide, księżycowy krajobraz, spalona ziemia i wszędobylskie kaktusy. Oprócz tego cudowna Masca, przepiękna miejscowość położona w górach, zielona, dzika, zachwycająca. Niestety nie udało nam się przejść wąwozem prowadzącym wprost na morze, choć mieliśmy na to wielką ochotę. Ale przy naszych maluchach trzygodzinny marsz nie był zbyt realny.
Odbyliśmy też rejs stateczkiem w poszukiwaniu wielorybów i delfinów. Wiał dość mocny wiatr, słońce przygrzewało zza chmur, fale uderzały o pokład. To był chyba najpiękniejszy relaks, który zakończył się przypieczonym nosem i ramionami;) Jedno czego nauczyłam się na Teneryfie to to, że nawet jak słońca nie widać to ono i tak opala. Fajnie było zobaczyć delfiny w ich naturalnym środowisku, powygrzewać się na łajbie, posłuchać opowieści kapitana.
Oczywiście raczyliśmy się też Sangrią czyli ich słodkim winem podawanym z owocami i jedliśmy najróżniejsze tapas. Tańczyliśmy w środku dnia, zwiedzaliśmy maleńkie mieściny wysoko położone w górach i odpoczywaliśmy nad basenem. Pogoda była zmienna, o tej porze roku, to u nich taki nasz typowy czerwiec, czasami upał, by za chwilę niebo zasnuło się chmurami i trzeba było ubierać sweter.
Lubię ten wyspiarski klimat, uśmiechniętych ludzi, dzikie kwiaty rosnące wszędzie. Odkrywanie nowego miejsca krok po kroku, ta niewiadoma, co nas czeka tuż za kolejnym zakrętem. Fantastyczne górskie serpentyny, piękne miejsca widokowe i wieczory z winem w ręku.
To co najważniejsze to to, że odpoczęliśmy, nabraliśmy energii, zobaczyliśmy masę nowego, pobyliśmy razem. Wakacje zimą to fantastyczna sprawa, choć nie ukrywam, że wolałabym aby było jeszcze trochę cieplej;) Teneryfa to piękne miejsce z lasami, morzem, górami i mocno świecącym słońcem. Mimo niezbyt urokliwych plaż i nadmorskich miejscowości, zachwyciła nas zakątkami gdzie człowiek poczuł potęgę natury, ciszę wokół, piękno co zatykało od środka. Zdecydowanie wakacje należały do bardzo udanych. A teraz błądzę palcem po mapie i już marzę o kolejnym wyjeździe.
Artykuł Jak to jest zimą wygrzewać się na słońcu? Opowieści z Teneryfy. pochodzi z serwisu Home on the Hill - blog lifestylowy - wnętrza, inspiracje, kuchnia, DIY.